Je zou verwachten dat energieverspilling alleen voorkomt bij oudere gebouwen met een slecht energielabel. Uit een recent onderzoek is gebleken dat maar liefst 70% van de gebouwen met een label C of beter qua energieverbruik slechter presteert dan dat je op basis van hun label zou mogen verwachten. Dit is wel te verklaren, een energiezuinig gebouw heeft geavanceerde installaties en dito regeltechniek. Het is te vergelijken met een auto, volgens de specificaties in de folder verbruiken moderne auto’s steevast minder dan 7 liter per 100 kilometer, maar in de praktijk is dat altijd meer. Er zijn zelfs sites (bijvoorbeeld www.werkelijkverbruik.nl) waarop je het merk en type van je auto kan opgeven waarna er een tabel verschijnt met het opgegeven verbruik versus het werkelijke verbruik. Wat opvalt is dat ook hier de zuinigste auto’s het slechtst presteren tot meer dan 50% hoger verbruik.
De oorzaak is naast de laboratorium omstandigheden waarbij het verbruik bij de auto is gemeten, het gedrag van de bestuurder. Bij gebouwen is dat niet veel anders, de installaties worden ingeregeld op de ontwerpwaarden zonder rekening te houden met het gedrag van de gebruikers, die zijn tijdens het ontwerp immers nog niet bekend. Tijdens het gebruik worden, vaak naar aanleiding van incidentele meldingen, de instellingen aangepast met een hoger energieverbruik als gevolg. Bij een auto is, via allerlei metertjes op het dashboard, tegenwoordig voldoende informatie beschikbaar. Daarmee kun je nauwkeurig de invloed van je rijgedrag op het verbruik meten en is het hogere verbruik voor een groot deel een keuze. De meeste gebouwen hebben zo’n meter niet, daar weet je vaak pas een het einde van de afrekenperiode wat je verbruik geweest is. Gedrag aanpassen naar aanleiding van die informatie is dan ook niet mogelijk, dus is het niet vreemd dat 70% van de gebouwen met een label C of beter slechter presteren dan dat op basis van hun label verwacht mag worden.